در موسیقی برای اجرا کردن یک قطعه روی ساز مسلم است که نت های زیادی وجود دارد.

 نت ها را از لحاظ نام و محل قرار گیری روی پنج خط حامل در پست بالا بررسی کردیم. اما تنها 7 نت دو - ر - می - فا - سل - لا - سی روی ساز وجود ندارند و این نت ها دائما در حال تکرار هستند. نت های موسیقی از لحاظ جنس صدا ، زیر یا بمی صدا و نیز از لحاظ اجرا روی سازهای مختلف با هم تفاوت دارند که به هریک در زیر اشاره می کنیم.

نواک ( novak ) یا زیر و بمی صدا : وقتی که روی یک ساز نت ها دائما در حال گردش هستند مسلم است که نوع صدای آن ها (یعنی همان زیر و بمی انها) با هم متفاوت است. مثلا در یک ساز ممکن است چندین نت دو باشد ، و برای تشخیص آنها باید به نوع صدای بیرون آمده توجه کنیم. اگر صدای ایجاد شده حالت بم تری داشت ، آن نت را به اصطلاح بم یا بالادسته می نامیم. ولی اگر صدای زیرتری داشت ، آن را نتهای زیر یا پاییک دسته می نامیم.

نواک را می توان از این لحاظ نیز بیان کرد که برای مثال صدای یک مرد نسبت به صدای زنان خوب بم تر است. به این نوع تفاوت نواک می گویند.

دیرند : به معنای صدای زمانی و فاصلهء زمانی مدت زمان پخش شدن صدای یک نت در فضای اطراف می باشد. بعضی از نت ها از نظر مدت زمانی کوتاه ترند و برخی دیگر طولانی تر اجرا می شوند. این مدت زمانی بسته به موقعیت آن نت در قطعهء موسیقی دارد. دربارهء فاصلهء زمانی نت ها و اشکال مختلف آنها و راه شناسایی آنها بیشتر توضیح خواهیم داد.

شدت : این به معنای این است که می توان یک نت را هم ضعیف اجرا کرد هم قوی و با صدای بلند تر. در قطعات موسیقی بنا بر مقتضای موقعیت نت ممکن است که روی یک نت ساز ، آن را با قدرت یا با ملایمت اجرا کنیم.

طنین و رنگ: مسلم است که صدای نتی برای مثال نت دو روی یک ساز مانند تار ، با صدای همان نت در سازی مثل سنتور یا سازهای دیگر تفاوت دارد. البته برخی سازها هستند که صداهای بسیار مشابهی با هم دارند. مثل تار و سه تار. اما باز هم با هم تفاوت دارند. راه شناسایی طنین و رنگ بر اساس تجربه است و علامتی روی نت ها ندارند.

خوب ... امیدوارم که مفید واقع باشد