مُعاشران! گره از زلف یار باز کنید  ،       شبی خوش است، بدینْ قصه‌اش دراز کنید
حضور خلوت انس است و دوستان جمعند    ،     «و ان یکاد» بخوانید و در فراز کنید
رُباب و چنگ به بانگ بلند می‌گویند     ،    که «گوش هوش به پیغام اهل راز کنید
به جان دوست، که غم، پرده بر شما ندرد       ،     گر اعتماد بر الطاف کارساز کنید
میان عاشق و معشوق فرق بسیار است    ،             چو یار ناز نماید، شما نیاز کنید»
نخست موعظه پیر صحبت این حرف است      ،         که «از مصاحب ناجنس احتراز کنید»
هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق    ،     بر او نمرده به فِتوای من نماز کنید
وگر طلب کند انعامی از شما حافظ      ،                     حوالتش به لب یار دلنواز کنید